 Biri varmış, biri yoxmuş. Bir padşah varmış. Günlərin bir günü padşah özünü tanıtdırmamaq üçün kəndçi libasında geyinib seyahətə çıxır. Az gedir, düz gedir, gedib bir adaya çıxır. Adanı gəzib dolaşır. Bir dənə ev görür. Evə yaxınlaşır və qapını döyür. Qapını cavan bir oğlan və cavan bir qız açır. Padşah öskürə-öskürə ac olduğunu bildirir. Qız ilə oğlan padşaha gözəl bir süfrə açırlar. Padşah yemək yeyəndən sonra bir az dincəlmək üçün yataq otağına keçir. Otaqda bir dənə yerə sərilmiş döşək və bir dənədə yataq taxtı görür.Padşah oğlan ilə qıza sual verir:
-Siz baci qardashsiniz ?
Oğlan ilə qız cavab verir:
-Bəli ! Biz baci qardaşıq. biz uşaq ikən ata, anamız rəhmətə gedib. Biz bir yerdə yasayırıq.Yatmaq vaxtı gələndə birimiz döşəkdə, birimiz isə bu yumşaq taxtda yatırıq.
Padşah onlarla vidalaşır. Xeyli vaxt keçəndən sonra padşah yenə də kəndçi libasında bunlara qonaq gəlir.Oğlan ilə qız padşahı görəndə padşahdan sorusurlar:
- Əziz qonaq ! Sən keçən dəfə bizdən gedəndən sonra evimizdə qaşıq itdi.Bəlkə sən yemək yeyəndən sonra qasığı cibinə qoyub aparmısan?
Padsah ise onlara belə cavab verir:
- Siz mənə yalan demisiniz. Siz bacı qardaş deyilsiniz. Siz məşuqsunuz...
Sual: Padşah hardan bildi ki , onlar bacı qardaş deyillər ?
| 
